Jesteś tutaj

Metody leczenia


CHIRURGIA

Jedna z podstawowych metod leczenia. Jest samodzielną metodą leczenia tylko w wybranych przypadkach raków/mięsaków w bardzo wczesnym stopniu zaawansowania bez obecności powiększonych regionalnych węzłów chłonnych. Obecność przerzutów odległych wyklucza jej stosowanie jako pierwszej metody leczenia. W przypadku stwierdzenia przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych wymagana jest uzupełniająca radioterapia/chemioterapia.
 
Leczenie operacyjne może mieć charakter:
  • diagnostyczny – pobranie materiału tkankowego z guza do badania histopatologicznego;
  • radykalny – całkowite wycięcie nowotworu wraz z odpowiednimi marginesami otaczających tkanek. Dodatni(e) margines(y) świadczy(ą) o nieradykalności mikroskopowej i konieczna jest uzupełniająca radioterapia;
  • paliatywny – wycięcie częściowe (całkowite) głównej masy guza nowotworowego (tzw. cytoredukcja) celem zmniejszenia masy nowotworu i stworzenie szansy dla wyższej skuteczności radio-chemioterapii. 

RADIOTERAPIA


Jest miejscową metodą leczenia, przy użyciu wysokoenergetycznego promieniowania jonizującego fotonowego, elektronowego, protonowego z odległości (teleradioterapią) lub śródtkankowo/dojamowo (brachyterapia). Coraz rzadziej jest stosowana jako samodzielne leczenie radykalne. Najczęściej jest elementem leczenia skojarzonego i o miejscu radioterapii indywidualnie decyduje typ, lokalizacja, zaawansowanie i agresywność wzrostu nowotworu.
 
Radioterapia radykalna z intencją wyleczenia wymaga podania wysokich dawek promieniowania, z czym wiąże się ryzyko głównie ostrych odczynów popromiennych, które mogą obniżać komfort leczenia. Są to jednak odczyny przejściowe, szybko ustępujące po zakończeniu leczenia.
 
Radioterapia paliatywna ma szerokie zastosowanie w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej z obecnością przerzutów w zdrowych narządach. Jest to krótka i skuteczna terapia w wielu przypadkach eliminująca dolegliwości wywołane przerzutami i nierzadko przerzuty mogą ustępować nawet całkowicie.
 
Radykalna terapia skojarzona – jest to kombinacja trzech podstawowych metod (chirurgia, radioterapia, chemioterapia) w indywidualnie różnej ich sekwencji, ale przy założeniu, że rozpoczęte leczenie skojarzone zostanie zakończone w możliwie najkrótszym czasie, co wymaga skrócenia czasu pomiędzy poszczególnymi metodami leczenia. Ten warunek może być w pełni spełniony w wieloprofilowym, wielospecjalistycznym centrum onkologii.
LECZENIE SYSTEMOWE


Leczenie systemowe – oznacza, że zastosowane metody terapeutyczne oddziaływają nie tylko miejscowo, ale i ogólnoustrojowo. Zalicza się do niego chemioterapię, hormonoterapię, immunoterapię.
 
Chemioterapia – polega na cyklicznym podawaniu kombinacji leków cytostatycznych, które eliminują komórki nowotworowe nie tylko w rozpoznawanym nowotworze, ale również (a nawet głównie) w mikroogniskach nowotworu nierozpoznawalnych klinicznie. Niestety chemioterapia oddziaływuje również na tkanki zdrowe stwarzając ryzyko skutków niepożądanych (ostrych/późnych powikłań) i zmian we krwi obwodowej wiążących się z obniżeniem odporności, nudności i wymiotów. Te objawy są również przejściowe i ustępują w trakcie i po zakończeniu leczenia. Nie można wyeliminować ryzyka późnych powikłań, uszkodzeń w niektórych narządach. Takie ryzyko jest trudne do przewidzenia, osobniczo zmienne i zależy w dużym stopniu od chemoodporności tych narządów.
 
Hormonoterapia – leczenie hormonalne (uzupełniające) ma zastosowanie w grupie nowotworów hormonozależnych (rak piersi, prostaty, tarczycy, trzonu macicy, nowotwory endokrynne). Jest leczeniem uzupełniającym, a nie podstawowym i jest często stosowane jako przeciwdziałanie powstania wznowy i/lub przerzutów.
 
Immunoterapia – stosowana jest w niektórych przypadkach nowotworów układowych (chłoniaki, nowotwory krwi) oraz w przypadku przeszczepu szpiku lub rozległych operacjach allorekonstrukcyjnych. Jest leczeniem uzupełniającym.
 
TERAPIA CELOWANA

Terapia celowana – polega na stosowaniu przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko białkom odpowiedzialnym za przeżycie i rozplem komórek nowotworowych, aby ten proces zahamować. Jest stosowane jako leczenie wspomagające radio- i chemioterapię w wybranych jednostkach onkologicznych. Na razie nie należy do standardowy metod terapeutycznych.