Jesteś tutaj
Najważniejsze informacje o nowotworach neuroendokrynnych
Nowotwory Neuroendokrynne – najważniejsze informacje o chorobie
Nowotwory neuroendokrynne (NENs, Neuroendocrine neoplasms) jest to rzadka, heterogenna grupa nowotworów, w ich skład wchodzą guzy neuroendokrynne (NETs, neuroendocrine tuomors) oraz bardziej agresywne raki neuroendokrynne (NECs, neuroendocrine carcinomas). Nowotwory te wywodzą się z komórek neuroendokrynnych rozsianych w różnych układach i narządach, stąd ogniska pierwotne tych nowotworów mogą występować we wszystkich narządach ale najczęściej lokalizują się w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym. W ostatnich dekadach notuje się wzrost wykrywania nowotworów neuroendokrynnych, na co ma wpływ, coraz większe rozpowszechnienie, coraz bardziej czułych metod diagnostycznych. Różnorodność tych nowotworów sprawia , że jest szereg podziałów w oparciu o różne kryteria. Z klinicznego punktu widzenia istotny jest podział, biorący pod uwagę czynność hormonalną, dzieli on NET na czynne i nieczynne hormonalnie.
Część nowotworów neuroendokrynnych około 20-30% charakteryzuje się czynnością wydzielniczą, co ma przełożenie na obraz kliniczny i objawy, które występują u chorych i związane są z rodzajem wydzielanego hormonu. Objawy występujące w nowotworach nieczynnych hormonalnie związane sa z masą guza. Większość tych nowotworów ma przebieg skąpoobjawowy, stąd diagnozowane są często w znacznym stopniu zaawansowania.
Niewiele wiadomo o czynnikach ryzyka wystąpienia nowotworów neuroendokrynnych, są one ciągle badane i dotąd niezdefiniowane, a dokładna analiza ich wpływu trudna.
W diagnostyce NENs, a także później, w monitorowaniu przebiegu choroby oraz efektów terapii, wykorzystywana jest diagnostyka biochemiczna, lokalizacyjna oraz funkcjonalna.
Algorytm postępowania terapeutycznego, jest ustalany na podstawie szeregu czynników, takich jak : stopień zróżnicowania, zaawansowania czy czynność hormonalna.
Podejście do terapii jest multidyscypilnarne: stosuje się leczenie chirurgiczne oraz systemowe, w którego skład wchodzi bioterapia analogami somatostatyny, leczenie radioizotopowe, chemioterapia oraz terapia celowana. W leczeniu tych nowotworów wykorzystuje się także metody radiologii zabiegowej oraz radioterapię.
Rokowanie w NENs zależy od stopnia zaawansowania, zróżnicowania, lokalizacji ogniska pierwotnego czy czynności hormonalnej.
Nowotwory neuroendokrynne (NENs, Neuroendocrine neoplasms) jest to rzadka, heterogenna grupa nowotworów, w ich skład wchodzą guzy neuroendokrynne (NETs, neuroendocrine tuomors) oraz bardziej agresywne raki neuroendokrynne (NECs, neuroendocrine carcinomas). Nowotwory te wywodzą się z komórek neuroendokrynnych rozsianych w różnych układach i narządach, stąd ogniska pierwotne tych nowotworów mogą występować we wszystkich narządach ale najczęściej lokalizują się w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym. W ostatnich dekadach notuje się wzrost wykrywania nowotworów neuroendokrynnych, na co ma wpływ, coraz większe rozpowszechnienie, coraz bardziej czułych metod diagnostycznych. Różnorodność tych nowotworów sprawia , że jest szereg podziałów w oparciu o różne kryteria. Z klinicznego punktu widzenia istotny jest podział, biorący pod uwagę czynność hormonalną, dzieli on NET na czynne i nieczynne hormonalnie.
Część nowotworów neuroendokrynnych około 20-30% charakteryzuje się czynnością wydzielniczą, co ma przełożenie na obraz kliniczny i objawy, które występują u chorych i związane są z rodzajem wydzielanego hormonu. Objawy występujące w nowotworach nieczynnych hormonalnie związane sa z masą guza. Większość tych nowotworów ma przebieg skąpoobjawowy, stąd diagnozowane są często w znacznym stopniu zaawansowania.
Niewiele wiadomo o czynnikach ryzyka wystąpienia nowotworów neuroendokrynnych, są one ciągle badane i dotąd niezdefiniowane, a dokładna analiza ich wpływu trudna.
W diagnostyce NENs, a także później, w monitorowaniu przebiegu choroby oraz efektów terapii, wykorzystywana jest diagnostyka biochemiczna, lokalizacyjna oraz funkcjonalna.
Algorytm postępowania terapeutycznego, jest ustalany na podstawie szeregu czynników, takich jak : stopień zróżnicowania, zaawansowania czy czynność hormonalna.
Podejście do terapii jest multidyscypilnarne: stosuje się leczenie chirurgiczne oraz systemowe, w którego skład wchodzi bioterapia analogami somatostatyny, leczenie radioizotopowe, chemioterapia oraz terapia celowana. W leczeniu tych nowotworów wykorzystuje się także metody radiologii zabiegowej oraz radioterapię.
Rokowanie w NENs zależy od stopnia zaawansowania, zróżnicowania, lokalizacji ogniska pierwotnego czy czynności hormonalnej.
English
