Metody diagnostyczne

Podstawową i najprostszą metodą diagnostyczną jest badanie kliniczne (palpacyjne) uzupełnione o szczegółowy wywiad. Brak jest charakterystycznych objawów choroby nowotworowej. Pojawienie się „guzka”, powiększenie węzła chłonnego, nie ustępujących bólów głowy, gardła, krtani, ucha, długotrwająca chrypka, kaszel, narastająca duszność, utrudniona drożność nosa, narastające trudności w połykaniu, ślady krwi w plwocinie, naprzemienne zaparcia i biegunki, narastający częstomocz, ślad krwi w moczu lub w stolcu, niewytłumaczalny wzrost obwodu brzucha należą do objawów które niekoniecznie wskazują na nowotwór, ale nie należy ich lekceważyć i lekarz powinien wykonać badania diagnostyczne, aby go wykluczyć lub potwierdzić.

Zdjęcia rentgenowskie (Rtg) - pozwalają stwierdzić obecność guza, np. w płucach, ale nie określają jego typu.
 
Tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (NMR) – bardziej precyzyjna metoda obrazowa, ale również nie są decydujące w rozpoznaniu nowotworu. W przypadku pierwotnego ogniska raka (mięsaka) pozwalają wykryć ewentualne ogniska przerzutowe.
 
Pozytonowa tomografia (PET) – pozwala wykryć mikroogniska nowotworu i na monitorowanie leczenia (regresja nowotworu).
 
Mammografia – pozwala na rozpoznanie zmian patologicznych w piersi, ale o ich charakterze decyduje wynik biopsji rozpoznanej zmiany.
 
Histopatologia – badanie mikroobrazowe wycinków z guza – nadal pozostaje decydującą metodą rozpoznania typu nowotworu.
 
Morfologia krwi, badanie biochemiczne – wspomagające metody diagnostyczne, istotne w rozpoznaniu chłoniaków i nowotworów krwi (np. białaczek).
 
Immunohistochemia – metody rozpoznawania produktów białkowych specyficznych dla niektórych nowotworów (głównie chłoniaków i białaczek).
 
Diagnostyka genetyczna i molekularna – wysokospecjalistyczne metody oznaczeń mutacji genetycznych i ich produktów białkowych (ważna dla rozpoznania nowotworów o podłożu genetycznym).